rekonesans

To był ciężki dzień. Jesteśmy szczęśliwi, ale padamy ze zmęczenia nie mamy już dziś sił na dokończenie tego posta. Ale po kolei. Po krótkiej drzemce postanowiliśmy pozałatwiać najważniejsze sprawy. Koło Bramy Damasceńskiej wymieniliśmy trochę waluty i chyba prawdą jest, że mają tu najkorzystniejszy kurs w mieście za 1$ dają 3,85 ILS bez prowizji.
Następnie powędrowaliśmy pod Ścianę Płaczu przechodząc w poprzek całą starówkę. Po drodze trafiliśmy na zapełnioną ludźmi skromną restaurację. Zjedliśmy po jednym falafelu-  sandwichu czyli bułce wypchanej sałatką warzywną w postaci ogórków i pomidora, nieokreślony rodzaj sosu jakieś kulki chyba z Kus-kusu, ale dobrze przyprawione i trochę miękkich frytek. Danie ciepło-zimne, ale smaczne i pożywne 10 ILS za  sztukę. Falafelki test przeszły pozytywnie nic nam po nich nie jest:)

Ściana Płaczu której tradycyjną nazwę Żydzi coraz częściej zastępują wyrażeniem Mur Zachodni w miarę zastępowania tęsknoty za zburzoną Świątynią ideą budowy nowej, to nie da się ukryć wyraźnie centralny  punkt kultu dla Judaizmu. 

 

 Można tu zobaczyć bardzo wielu wyznawców tej religii o różnym stopniu i sposobie zaangażowania od ultraortodoksów poprzez żołnierzy po zwykłych zjadaczy chleba koszernego, którzy na czas modlitwy pod ścianą wkładają jarmułki, a do głów i  ramion przytwierdzają często czarne pudełeczka zawierające wypisane cytaty modlitw. 

Zafundowaliśmy sobie dziś jeszcze po ścianie płaczu wycieczkę po butlę gazową do naszego palnika. W sumie nie miało to być, aż tak daleko. Szliśmy, kilka razy gps wskazał nieprawidłowy kierunek, dalej szliśmy i tak zeszła godzinka zanim się dowlekliśmy do małego sklepu z kuchenkami gazowymi, a między nimi nasze butle. Jak usiadłam na krześle dla klienta, to aż chciało mi się płakać gdy po 5 minutach miałam wstać, nóg nie czułam, bo trzeba jeszcze wrócić. Wpadłam na pomysł, że wrócimy autobusem. Było ich bardzo dużo tylko żaden nie jechał na starówkę. I znów powrót na małych biednych nóżkach. Wracając przypadkowo trafiliśmy do popularnego pasażu handlowego Mamila. Ekskluzywne sklepy pełne pięknych markowych towarów. Ładna architektura, sympatyczna muzyka i pachnące ulica ( jak  oni to robią) spowodowały, że zapomniałam o zmęczeniu :) 

Przy okazji w ramach odpowiedzi na pytanie  ewy79 która komentarzami dodaje nam motywacji ;) kilka słów związanych z pogodą. Jest ładnie. Temperatura oscyluje wokół 25 stopni w cieniu. Niebo jest prawie bezchmurne. Siostrzyczki twierdzą, że to ciepły listopad bo w tym czasie bywa chłodniej. Od pierwszych minut tutaj całkowicie zmienił nam się nastrój. W tym rozświetlonym słońcem ulu jakim jest starówka, zapchanym wszelkimi kramami z tysiącami uśmiechniętych przechodniów. Z szarego jesiennego przygnębienia niemal natychmiast wszedł w nas wiosenny, pełen życia optymizm :) Troski i zmartwienia idą w kont ;)

Jeszcze jedna ważna uwaga - kierowcy szanują pieszych i przestrzegają świateł kierujących ruchem. Zupełnie jak nie Azja ;) Na ulicy czujemy się bardzo bezpiecznie. 

I jeszcze 2 fotki z uliczek starówki

 oryginalna pamiątka z Izraela :)

niesamowite zapachy różnych przypraw